Çağdaş Gazeteciler Derneği Bursa Şubesi
Benzer içerikler
Mustafa HOŞ
Harry G. Frankfurt der ki;
“Gerçek olmadan yaşayamayız. Gerçeğe sadece nasıl iyi yaşayabileceğimizi anlamak için ihtiyaç duymayız, hayatta kalabilmek için de ona ihtiyacımız var.”
Gerçeğin nasıl bir hayati öneme sahip olduğunu önce anlamamız gerekiyor. Salgının hayatımızı sosyo-ekonomik olarak kökten değiştirdiği bu günlerde gerçeği anlamaya Harry G. Frankfurt ile devam edelim;
“Hepimiz, toplumumuzun damarlarına kalıcı miktarda saçmalık, yalan, gerçeğe aykırı beyan ve düzenbazlık zerk edildiğini biliyoruz… Politikacılar ve halkla ilişkiler mensupları tipik olarak saçmalığın, yalanın ve diğer tür sahtekarlıkların, dolandırıcılığın en üretken mensupları… Gerçek öyle kolayca göz ardı edebileceğimiz bir şey de değil. Gerçeğe kayıtsız kalmak sadece ihmalkar bir düşüncesizlik değildir. Böylesi bir tutumun ölümcül sonuçları olduğu kısa zamanda anlaşılır.”
Gerçek üzerine söylenmiş sarsıcı cümleler. Bizim gibi yalanın, manipülasyonun, saçmalığın ekmek gibi su gibi üretildiği ve tüketildiği ülkelerde ölümcül sonuçları kaçınılmazdır. Ve öyle de oluyor.
Peki, biz Korona günlerinde ne kadar gerçeği biliyoruz. Ya da şöyle yapalım. Gerçeğe yaklaşanlara ne oluyor?
Kocaeli’de yayın yapan yerel gazete Ses Kocaeli’de, Kocaeli Sopalı Derince Devlet Hastanesi’nde iki koronavirüs hastasının vefat ettiği yönünde bir haber yapıldı.
Haberin yayınlanmasının ardından gazeteciler Güngör Arslan ve İsmet Çiğit gözaltına alındı.
Antalya’da haber sitesi genel yayın yönetmeni İdris Özyol ve genel yayın Koordinatörü Ebru Küçükaydın, korona virüsü haberi nedeniyle gözaltına alındıktan sonra serbest bırakıldı.
Başka örnekler de var. Yerel gazetecilerin gerçeğe yaklaşmaları bu göz altılarla engellendi. Anadolu’nun salgın hali gözden kaçırıldı. Salgının hızla yayıldığı Mart ayında 9 gazeteci tutuklandı, 9 gazeteci gözaltına alındı, 27 gazeteci hakim karşısına çıktı.
İçişleri Bakanlığı, korona virüsü hakkında sosyal medyada asılsız paylaşımlar yapıldığı gerekçesiyle 242 kişi hakkında gözaltı kararı verildiğini açıkladı.
Salgın başlı başına korku endişe ve kaygı yaratırken ülkeyi yönetenler bu yetmiyormuş gibi daha çok korku daha çok endişe yarattılar. Çünkü ne kadar çok kokutulursa insanların gerçekten uzaklaşacağını artık biliyorlar. Böyle olunca gerçek yerine saçmalık, yalan ve manipülasyon daha kolay yaşam alanı buluyor.
11 Mart Türkiye’de ilk resmi Covid-19 ölümünün açıklandığı tarih oldu. O günden beri önlemler adı altında bir teste tabi tutuluyoruz.
Test de bir acayip aslında.
Mesela Covid-19 AVM’de bulaşmıyor ama sahillerde, deniz kenarlarında bulaşıyor. 65 yaş üstü ve çalışmıyorsan sana bulaşıyor ama çalışıyorsan bulaşmıyor. 0-7 yaş grubundaysan dışarı çıkamıyorsun ama kreşler açık.
18 yaş altında çalışıyorsan bulaşmıyor ama çalışmıyorsan bulaşabiliyor.
Covid-19 değil sanki neoliberalizmin paralı askeri.
Neoliberalizme ne kadar hizmet edersen sana dokunmuyor etmezsen işte o zaman fena. Nereden bakarsan bak saçmalık. Hatta saçmalığın dik alası.
Saçmalığın zirvesi Tayyip Erdoğan ve AKP yönetiminde olmayan belediyelerin bağışlarının engellenmesi, aş evlerinin kapatılması, ekmek dağıtılmasının engellenmesi ve sahra hastanelerinin mühürlenmesiydi.
Yine Harry G. Frankfurt’dan yardım alayım. Diyor ki;
”Yalanla saçmalık arasında fark vardır. Saçmalık, medeni hayat için yalandan daha sinsi bir tehdittir.”
Yani aslında bu salgın günleri yalanlar ve saçmalıklar arasında hayatta kalmaya çabaladığımız günler. Rantın paranın insandan daha değerli olduğunu sürekli suratımıza vurulduğu günler. O yüzden gerçeğe daha çok sahip çıkılması gerekiyor. O gerçek bizi ölümcül sonuçlardan mümkün olduğunca daha az etkileyecek. Dayanışmanın ve paylaşımın daha çok hayatta tutacağı günlerdeyiz. O yüzden daha çok dayanışma ve daha çok paylaşımı bulaştırmamız gerekiyor.
